Kolekcja begonii w Nowej Zelandii

Specjalista Graham Milne sam opracował i hoduje jedną z największych kolekcji begonii bulwiastych w Nowej Zelandii.

Babcia zapoczątkowała pasję

Kiedy babcia Grahama Milnea dała mu begonię na swoje dziewiąte urodziny, było mało prawdopodobne, że wiedziała, co właśnie zaczęła. Chłopiec był zahipnotyzowany i niedługo potem przyszły hodowca begonii zaczął je sam uprawiać. – Jako młody chłopak zapisywałem pocztówki z pięcioma szylingami i wysyłałem je do hodowców begonii Blackmore & Langdon w Anglii, żeby odesłali mi bulwę – mówi.

Mimo że uczucie Grahama do begonii nigdy nie zanikło, to przyznaje, że poświęcił trochę czasu na zbieranie storczyków i goździków, zanim na dobre zadomowił się w jednym rodzaju kwiatów.

Od połowy lat osiemdziesiątych nieprzerwanie uprawia begonie – w rodzinnym North Shore w Auckland, gdzie znajduje się jeden z największych prywatnych zbiorowisk begonii bulwiastych w kraju, a także liczne begonie z liści (wszystkie begonie mają kwiaty, ale begonie z liści są uprawiane na ich niezwykłe kształty i kolorowe wzory).

Graham również rośnie i hoduje streptocarpus. Mówi, że ich kolory – fioletowe, różowe i białe – dobrze kontrastują z bulwiastymi begoniami.

Graham i Raewyn (który jest również doświadczonym plantatorem) zaprojektowali dom, aby mogli znaleźć się w ogrodzie. – Begonie przyszły pierwsze, a dom zajął drugie miejsce – mówi Graham.

Zapachowe begonie

Perfumowane begonie? Graham mówi, że na wolności tylko kilka gatunków begonii jest pachnących i wraz z innymi hodowcami wykonał wiele prac zapylających bulwiaste begonie, aby opracować pachnące odmiany. Koncentruje się na zawieszaniu koszy hybrydowych (które mają kaskadowy wzrost), ponieważ rośliny zawieszone w ten sposób mają bardziej wyczuwalny zapach o różnych porach dnia.

Hodowla zapachów dla begonii to interesująca sprawa i chociaż Graham zawsze ma plan, nigdy nie jest pewien, co dostanie – czasami wyniki pachną jak kocia sierść. – Sprowadza się wszystko do nauki o genetyce – mówi. Nie znamy nauki w bulwiastych begoniach, ponieważ nie wiem, czy gen zapachowy w roślinie jest dominujący czy recesywny.