Encyklopedia kwiatów i roślin: Krokusy

Krokus (łac. Crocus, ang. Crocuses lub croci) to rodzaj roślin kwiatowych z rodziny kosaćcowatych, obejmujący 90 gatunków bylin rosnących z bulw.

Wiele z nich uprawia się na kwiaty pojawiające się jesienią, zimą lub wiosną. Szafran z przyprawami uzyskuje się ze znamion Crocus sativus, gatunków kwitnących jesienią. Krokusy są rodzime dla lasów, zarośli i łąk, od poziomu morza, do tundry alpejskiej w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie, w Europie Środkowej i Południowej, na wyspach Morza Egejskiego i całej Azji Środkowej do prowincji Xinjiang w zachodnich Chinach.

W wielu regionach prawdziwe nadejście wiosny charakteryzuje się pojawieniem się kwiatów krokusów, jednego z pierwszych kwitnących wiosną. Często można je zobaczyć, zerkając przez śnieg przed pojawieniem się jakichkolwiek innych kwiatów w krajobrazie.

Krokus – opis

Krokusy to nisko rosnące rośliny wieloletnie, wyrosłe z bulw. Krokusy są w rodzinie Iridaceae. Kolory kwiatów na tubowatych kwiatach obejmują barwy białe, fioletowe, lawendowe, żółte i paski. Występują w różnych warunkach, od lasów po ogrody przybrzeżne i trawniki na przedmieściach. Krokusy są najczęściej sadzone dla wczesnego wiosennego koloru, chociaż są też odmiany, które kwitną późną jesienią i wczesną zimą. Upewnij się, że wiesz, jaki rodzaj kupujesz, wybierając je dla swojego krajobrazu. Jest trochę zmienności wielkości roślin krokusów, ale żadna nie ma więcej niż 15 cm wysokości i szerokości 7-10 cm.

Krokusy są bardzo adaptowalne i wystarczająco małe, aby można je było schować w grządkach, pod drzewami, a nawet na trawniku. Istnieje ponad 80 gatunków krokusów, ale większość dostępnych cebulek (w rzeczywistości bulw) to mieszanki różnych gatunków i odmian. Zwykle sprzedaje się i sadzi około 30 różnych odmian. Hybrydy mają tendencję do kwitnienia nieco później, a zmieszanie ich z innymi gatunkami krokusa zapewni dłuższy okres kwitnienia.

Uprawa krokusów

Kwitnące wiosną krokusy należy sadzić wczesną jesienią. Krokusy najlepiej radzą sobie w pełnym słońcu, ale ponieważ kwitną tak wcześnie, na kwitnących drzewach będzie niewiele liści, więc cienie w lecie są dobre dla kwitnących wiosną krokusów. Rośliny krokusów preferują neutralne pH gleby, wynoszące sześć lub siedem. Ważniejszy niż pH gleby jest dobry drenaż. Podobnie jak w przypadku większości roślin podobnych do żarówek, krokusy nie lubią siedzieć na mokrej glebie, szczególnie w okresie letnim, gdy są uśpione.

Krokusy wymagają niewielkiej konserwacji. Lubią być podlewane regularnie wiosną i jesienią. Jeśli nie ma pokrywy śnieżnej, bulwy będą również potrzebować wody przez całą zimę. Drzemią w lecie i wolą bardziej suchą ziemię w tym czasie.

Szkodniki i choroby

Krokusy są podatne na wirusy, które mogą powodować zniekształcenia, smugi i pączki, które nie otwierają się. Nie ma lekarstwa na choroby wirusowe; jeśli uderzą, pozbądź się roślin, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa.

Największym problemem są bulwy i kwiaty zjadane przez wiewiórki, jelenie, króliki i wiewiórki. Asortyment gryzoni żywi się samymi bulwami. Inne zwierzęta, takie jak skunksy, wykopią je z ziemi podczas poszukiwania owadów. Są płynne środki odstraszające, które można rozpylać na liście i granulowane środki odstraszające, które można rozsypać, aby zapobiec skubaniu. Możesz także kupić klatki z drutu, aby chronić bulwy, gdy je sadzisz. Jeśli zauważysz, że Twoje rośliny są stale ranione, unikaj używania mączki kostnej, która może przyciągać zwierzęta. Zamiast tego spróbuj przeplatać krokusy żonkilami, których nienawidzą zwierzęta.