Wciornastki powszechnym szkodnikiem (cz.2)

Wciornastki są powszechnym szkodnikiem, z którym większość hodowców ma trudności z kontrolowaniem ze względu na ich mały rozmiar i zdolność do ukrywania się w częściach roślin.

Najczęstszymi i niszczącymi gatunkami wciornastków, które atakują uprawy szklarniowe, są wciornastki zachodniego kwiatu (Frankliniella tritici). Dorośli są w kolorze jasnożółtym aż do brązowego, a kiedy ich skrzydła są złożone na plecach, na środku znajduje się ciemny pasek.

Inne popularne gatunki wciornastków obejmują:

• Wciornastki kwiatowe (Frankliniella occidentalis),
• Wciornastki chili (Scirtothrips dorsalis): są jasnozielone lub żółte, z ciemnymi skrzydłami i mniejsze niż pozostałe wciornastki,
• Wciornastki w pasie szklarniowym (Hercinothrips femoralis): poczwarki w tkance roślinnej, a nie w glebie lub podłożu uprawowym,
• Echinothrips (Echinothrips americanus): również poczwarki w tkance roślinnej i są ciemnobrązowe z białym paskiem z tyłu u podstawy skrzydeł. Zazwyczaj żywią się wyłącznie liśćmi,
• Wciornastki cebulowe (Thrips tabaci): mają jednolity żółtobrązowy kolor.

Spowodowane szkody

Ponieważ wciornastki zazwyczaj żywią się zawartością poszczególnych komórek, te puste komórki zapadają się, powodując srebrne plamki lub smugi na powierzchniach tkanek. Jeśli karmienie będzie kontynuowane, może prowadzić do zdeformowanych kwiatów, liści i pędów. Na owocach może spowodować mały dołeczek, po którym następuje biały halo otaczający dołek. W niektórych owocach karmienie może ostatecznie prowadzić do blizn i „korkowych” tkanek.

Być może większym problemem jest transmisja wirusów podczas karmienia. Na przykład wciornastki z zachodnich kwiatów przekazują dwa wysoce destrukcyjne tospowirusy: niecierpliwy nekrotyczny wirus plamistości i wirus plamistości pomidora. Wiadomo, że te dwa wirusy atakują ponad 600 gatunków roślin, zwłaszcza begonię, cynerarię, cyklamen, exacum, gloksynę, niecierpka, niecierpek Nowej Gwinei, pierwiosnek i jaskier. Wirusy cebuli i wciornastki chili znane są również z wirusów wektorowych.

Źródła wciornastków

Wciornastki są trudne do kontrolowania i można je znaleźć na uprawach, roślinach domowych lub chwastach w szklarni. Wciornastki można wprowadzać do szklarni na korkach, sadzonkach, wkładkach, gotowych plonach i ubraniach roboczych lub przychodzić z zewnątrz od późnej wiosny do jesieni. Chwasty lub uprawy polowe w pobliżu szklarni mogą mieć wysokie populacje wciornastków, szczególnie w kwiatach. Jest to szczególnie niepokojące, jeśli zbiory są zbierane lub gdy kwitnące chwasty są ścięte, ponieważ wciornastki szukają nowych gospodarzy roślin.

Chociaż wiele gatunków wciornastków, które atakują uprawy szklarniowe, spędzają część swojego cyklu życia w glebie lub podłożach uprawowych, nie oznacza to, że podłoże jest źródłem wciornastków. W rzeczywistości jest bardzo mało prawdopodobne, aby wciornastki występowały w nieużywanych, zapakowanych podłożach uprawowych. Gdyby jednak wciornastki zostały w jakiś sposób wprowadzone do nieużywanych podłoży hodowlanych w stadiach przedpotopowych i poczwarek (trwających 2-4 dni), wyłaniające się osobniki dorosłe nie miałyby źródła pokarmu i zginęły.