Na Filipinach zagrożone i ważne z ekonomicznego punktu widzenia paprocie są chronione i propagowane w ramach nowego projektu.
Projekt ma na celu zaradzenie spadkowi populacji paproci poprzez utrzymanie dostępności i żywotności zarodników przez cały rok. Osiągnięto to dzięki utworzeniu banku zarodników do długoterminowej ochrony; opracowanie protokołów propagacji kiełkowania przetrwalników oraz rozwoju gametofitu i sporofitu; oraz rozmnażanie zagrożonych i ekonomicznie ważnych paproci poprzez kulturę in vitro.
Wyniki pokazały, że rozmnażanie na dużą skalę jest możliwe dzięki przetrwalnikom. Zbieranie zarodników przez bank jest konieczne, aby były dostępne w każdej chwili, ponieważ paprocie nie produkują zarodników przez cały rok.
Zarodniki są zbierane z zagrożonych i ważnych gospodarczo gatunków paproci. Są suszone przed przeniesieniem do mikroprobówek w celu suchego przechowywania. Te mikroprobówki są przechowywane w niskich temperaturach w celu długotrwałej ochrony plazmy zarodkowej.
Znajdujący się w laboratorium hodowli zarodników i tkanek w Centrum Badań Przyrodniczych (NSRC) w Central Mindanao University (CMU) bank jest pierwszym i jedynym zbiorem zarodników na Filipinach. Przechowuje 770 zbiorów przetrwalników od 120 gatunków paproci zagrożonych, endemicznych, leczniczych i ozdobnych.
Zainteresowane strony opracowały opracowane protokoły propagacji gatunków epifitycznych, pół-epifitycznych i lądowych zagrożonych i ważnych gospodarczo paproci.
Zapewnia to dodatkowy dochód rolnikom i ludom tubylczym, ponieważ uczestniczą w rozmnażaniu i ponownym wprowadzaniu zagrożonych i ważnych gospodarczo paproci do swoich naturalnych siedlisk.