Przejdź do treści głównej

Tag: geny

Paproć walczy z zanieczyszczeniem arsenem

Zanieczyszczona arsenem gleba i wody gruntowe stanowią zagrożenie dla milionów Amerykanów i setek milionów ludzi na całym świecie. Paproć walczy z zanieczyszczeniem arsenem.

Czyszczenie toksycznego metalu jest pracochłonnym i kosztownym procesem, a niektóre środki zaradcze dotyczące arsenu sięgają setek milionów dolarów.

Paproć – Pteris vittata, znana również jako chińska paproć hamulcowa – „obiecuje” zmniejszenie zarówno czasu, jak i kosztów związanych z oczyszczaniem arsenu. Jest wyjątkowa, ponieważ może nadmiernie gromadzić i tolerować bardzo wysoki poziom arsenu, który pobiera z gleby, oddzielając toksyczny pierwiastek w liściach.

Jak paproć minimalizuje szkody?

Naukowcy ustalili, jak to robi paproć. Jody Banks, profesor botaniki i patologii roślin w Purdue oraz jej zespół opisali mechanizmy genetyczne i komórkowe, które kontrolują tolerancję arsenu na paproć. Odkrycia mogą pewnego dnia doprowadzić do modyfikacji innych roślin, które szybciej i skuteczniej usuną arsen z zanieczyszczonych gleb. – Inni badacze wykazali, że paproć ta, uprawiana na glebach skażonych arsenem, może usunąć prawie 50 procent arsenu w ciągu pięciu lat – powiedział Banks. – To wymaga czasu, ale jest tanie.

Wewnątrz komórek – zarówno ludzkich, jak i roślinnych – arsen prowadzi do śmierci komórek poprzez stres oksydacyjny lub poprzez zakłócanie zdolności komórki do wytwarzania ATP – cząsteczki, która dostarcza energię komórkom. Ale paproć ma mechanizmy chroniące przed tymi skutkami.

Pożyteczne geny

Banks i Chao Cai, były doktorant w laboratorium Banks, zidentyfikowali trzy geny, które są bardzo aktywne, gdy paproć wchodzi w kontakt z arszenikiem. Odkryli, że wyciszenie każdego z tych genów prowadzi do śmierci rośliny w obecności arsenu, co pokazuje ich znaczenie w tolerancji na arsen. Testując funkcje białek kodowanych przez te geny, wykazali, że białka te mogą współpracować, aby zasadniczo zneutralizować arszenik po wejściu do komórki.

Inni badacze odkryli bakterię Pseudomonas aeruginosa, która ma podobną zdolność do tolerowania arsenu. Mechanizmy genetyczne bakterii i paproci są prawie identyczne, co sugeruje, że paproć rozwinęła mechanizm tolerancji na arsen, który jest podobny do mechanizmu stosowanego w bakteriach. – Ta paproć wykorzystała ten sam mechanizm tolerowania arsenu, którego używają bakterie – powiedział Cai. – I to jedyny eukariont, który może to zrobić. Żadna roślina lub zwierzę, o których wiemy, nie może tego zrobić jak ta paproć – dodaje.

Zrozumienie mechanizmów genetycznych i komórkowych, które pozwalają paproci gromadzić i tolerować arszenik, jest ważnym krokiem w rozwoju innych roślin, które mogłyby szybciej leczyć skażone arsenem gleby i wody.

Poprawki przepisów edycji genów w Australii

Kilka dni temu rząd australijski opublikował poprawki do przepisów, które zmienią prawo w Australii, tak aby organizmy (w tym rośliny, zwierzęta i ludzkie linie komórkowe) rozwijały się przy użyciu pewnych rodzajów nowych technik edycji genów.

Ścieżka jest otwarta na edycję genów roślin w Australii. Poprawki przyniosą szerokie korzyści dla badań w dziedzinie rolnictwa w Australii, umożliwiając hodowcom zwierząt i roślin wykorzystanie nowej dostępnej technologii edycji genów w celu opracowania i wprowadzenia na rynek ulepszonych odmian, w szybszym tempie i niższym kosztem niż tradycyjne metody hodowli.

Zmiany są następstwem 12-miesięcznego przeglądu technicznego rozporządzeń i dwuletnich konsultacji przeprowadzonych przez organ regulacyjny ds. technologii genów, co rozwiązuje dyskusyjną i sporną niepewność w prawodawstwie, czy organizmy zmodyfikowane przy użyciu niektórych nowych technologii spełniają definicję GMO pod scena.

Celem poprawek jest uaktualnienie reżimu regulacyjnego, dzięki postępom w technologii wykorzystywanej do modyfikowania organizmów i aktualnej wiedzy naukowej na temat zagrożeń, jakie stwarzają.

Naukowcy modyfikują geny roślin

Czy istnieje skuteczny sposób majstrowania przy DNA? Naukowcy znaleźli takie opcje i modyfikują geny roślin. Dzięki temu hodowanie stanie się łatwiejsze.

Dzięki temu hodowla nowych odmian roślin uprawnych stanie się szybsza i łatwiejsze. Zastanawianie się jak to zrobić, od dziesięcioleci przeszkadzało naukowcom, ale teraz mogli to zmienić.

Modyfikacja genetyki rośliny wymaga wprowadzenia DNA do jej komórek. To dość łatwe do zrobienia w przypadku komórek zwierzęcych, ale w przypadku roślin jest to inna sprawa.

Rośliny mają nie tylko błonę komórkową, ale także ścianę komórkową – mówi Markita Landry, profesor inżynierii chemicznej i biomolekularnej na University of California w Berkeley.

Naukowcy próbowali różnych sposobów uzyskania DNA i innych ważnych molekuł biologicznych przez ścianę komórki – strzelając mikroskopijnymi złotymi kulami powleczonymi DNA do komórki za pomocą pistoletu genowego lub ukrywając DNA wewnątrz bakterii, które mogą zainfekować komórki roślinne.

Obie metody mają ograniczenia. Pistolety genowe nie są bardzo wydajne, a niektóre rośliny są trudne, jeśli nie niemożliwe, do zakażenia bakteriami.

Naukowcy z UC Berkeley znaleźli sposób na zrobienie tego za pomocą czegoś, co nazywa się nanorurkami węglowymi, długimi sztywnymi rurkami z węgla, które są naprawdę małe. Landry wpadł na ten pomysł, a ciekawostką jest, że nie jest ani inżynierem nanotechnologii, ani biologiem roślin.