W Nowej Zelandii jest program identyfikacji rdzy mirtu, aby pomóc mieszkańcom eliminować infekcje roślin.
Grzyb roślinny może być trudny do zidentyfikowania bez ćwiczeń i może wyglądać inaczej podczas sezonowych zmian. Nowe moduły szkoleniowe online zapewniają zasoby pozwalające lepiej zrozumieć grzyby i ich objawy. – Kursy są dostępne dla wszystkich i dotyczą tego, jak się rozprzestrzenia, co robić, jeśli je znajdziesz i czynników klimatycznych, które wpływają na rdzę mirtu – mówi John Sanson, kierownik ds. Odzyskiwania i zarządzania szkodnikami w „Biosecurity” w Nowej Zelandii.
Kursy szkoleniowe
Kursy stanowią wskazówki dla osób zainteresowanych poznaniem rdzy mirtu w Nowej Zelandii. DOC i „Biosecurity” w Nowej Zelandii opracowały również nową stronę internetową jako centralne miejsce do przechowywania zasobów i informacji. – Staramy się zrozumieć rozprzestrzenianie się choroby, dlatego prosimy pracowników i opinię publiczną, by w jesienne miesiące zwracali uwagę na rdzę mirtu – mówi Sanson
Cenne rośliny mirtu Nowej Zelandii, w tym pōhutukawa, rāta, mānuka, kānuka i ramarama, są podatne na tę chorobę. Grzyb, który rozprzestrzenia się głównie przez wiatr, generalnie infekuje pędy, pąki i młode liście mirtu. Zakażone rośliny wykazują typowe objawy, w tym jasnożółte sproszkowane plamy na spodzie liści, ale mogą również wykazywać inne objawy, takie jak szare sproszkowane plamy w chłodniejszych miesiącach.
Kierownik projektu DOC ds. Rdzy mirtowej, Fiona Thomson, twierdzi, że strona internetowa jest doskonałym narzędziem dla społeczeństwa, aby dowiedzieć się, jak wyglądają rośliny mirtu, jak wykryć rdzę mirtu i co robić, gdy znajdziesz zainfekowane rośliny. – Im więcej oczu patrzy na rdzę mirtu, tym lepiej możemy monitorować tę chorobę i chronić nasze cenne mirty – mówi dr Thomson.