Tag: szklarnie

Roztocza cyklamenu i Botrytis na niecierpkach w Nowej Gwinei

Napisane przez Tomasz Warsiński w dniu 2019-05-28. Opublikowano w Edukacja, Rośliny. Brak komentarzy do Roztocza cyklamenu i Botrytis na niecierpkach w Nowej Gwinei

Roztocza cyklamenu obserwowano na niecierpkach w Nowej Gwinei w laboratorium diagnostycznym zakładu UMass. Uszkodzenie żerowania roztoczy służyło również do wnikania Botrytis, co spowodowało kolejne obrażenia roślin.

Populacje roztoczy cyklamenu są zwiększone przez wysoką wilgotność względną i niskie temperatury; inwazje mogą pojawić się wiosną, ale najczęściej występują jesienią i zimą. Roztocza cyklamenu rozprzestrzeniają się poprzez prądy powietrzne, kontakt między roślinami i pracowników. Kontrola chemiczna jest wyzwaniem, ponieważ roztocza wolą karmić się pąkami, gdzie są przynajmniej częściowo chronione przed kontaktowymi środkami łagodzącymi. Odporność na środki łagodzące rozwija się szybko i mogą być konieczne dwie lub więcej aplikacji.

Zapobieganie

Tam gdzie to możliwe, zanurzenie porażonych roślin w ciepłej wodzie (43°C) przez 30 minut może dać zadowalające efekty. Najpierw trzeba jednak przetestować każdy gatunek rośliny, aby sprawdzić, czy może tolerować obróbkę gorącą wodą. Drapieżne roztocza (Phytoseiulus, Neoseiulus) są dostępne do kontroli biologicznej. Najlepiej mieć drapieżniki na miejscu, zanim populacja roztoczy cyklamenu osiągnie szkodliwy poziom.

Botrytis łatwo atakuje rany i wszystkie tkanki roślinne, zwłaszcza starzejące się lub uszkodzone części roślin. Podobnie jak roztocza cyklamenu, Botrytis wymaga wysokiej wilgotności względnej i niskich temperatur. Patogen jest wszechobecny w środowisku.

Botrytis jest najlepiej kontrolowany przez połączenie zarządzania warunkami środowiskowymi, zdrowymi praktykami kulturowymi i zastosowaniami środków grzybobójczych. Kontroluj chwasty i usuń resztki roślin ze szklarni. Aby umożliwić dobrą cyrkulację powietrza, wskazanie jest zmniejszenie wilgotności wewnątrz czaszy i zminimalizować wilgotność liści.

Dostępnych jest kilka konwencjonalnych i organicznych fungicydów do zwalczania Botrytis; jednak tiofanat metylowy i iprodion nie są już zalecane ze względu na powszechną odporność. Wskazane jest stosowanie alternatywnych środków grzybobójczych, wśród materiałów o różnych trybach działania, aby zapobiec rozwojowi odporności.

Floksy znowu powracają do łask

Napisane przez Tomasz Warsiński w dniu 2019-05-13. Opublikowano w Rośliny, Świat. Brak komentarzy do Floksy znowu powracają do łask

Floksy znowu powracają do łask. Floksy przez jakiś czas wyszły z mody, ale te letnie kwiaty są ponownie szeroko uprawiane w krajach takich jak Holandia, Izrael i Kenia.

– Produkujemy floksy sezonowo – mówi hodowca Phlox Jeroen Hogenboom. Przejął firmę od rodziców, ale jego ojciec codziennie odwiedza żłobki. Uprawa odbywa się zarówno w szklarni, jak i na zewnątrz. – Zimą nie jesteśmy zajęci zaopatrzeniem. Właśnie wtedy zajmujemy się hodowlą i rozmnażaniem roślin z sadzonek – dodaje Jeroen.

Operacje przemieszczają się ponownie na zewnątrz wczesną wiosną. – W lipcu i sierpniu – nasze najbardziej pracowite miesiące – jesteśmy na skraju świtu, zbierając kwiaty na polu – mówi Jeroen. – Czasami robimy to w płaszczach przeciwdeszczowych, ponieważ uprawa jest mokra od rosy lub deszczu, ale nadal kojarzę lato z treningiem w koszulce – dodaje.

Dużo słońca

Izrael to kolejny kraj, w którym można zobaczyć pola tych kwiatów w różnych kolorach. Klimat jest idealny do produkcji floksów. Yair Peleg od trzydziestu lat uprawia floks w swoim przedszkolu w centralnym Izraelu. – Tutaj zimy są dość łagodne, a słońce świeci przez większość dni – mówi jego syn Chen, członek drugiego pokolenia w tej rodzinnej firmie. – Nasz ulubiony Floks to odmiana głęboko purpurowa Van Gogh. Ta odmiana ma intensywny kolor, mocne łodygi i piękne ciemnozielone liście. Po prostu dobrze wygląda! – cieszy się.

Floks jest najważniejszym produktem w rodzinnym przedszkolu Peleg, ale do niego dołączają również inne letnie kwiaty, takie jak Chamaelaucium (Waxflower). Pytany, czy Floks jest trudny do wyprodukowania, Chen mówi: – Dzięki trzydziestoletniemu doświadczeniu mojego ojca wiemy, jak radzić sobie z tymi roślinami. Po prostu mamy sposób na Phloxes.

Wciornastki powszechnym szkodnikiem (cz.1)

Napisane przez Tomasz Warsiński w dniu 2019-04-26. Opublikowano w Edukacja, Rośliny. Brak komentarzy do Wciornastki powszechnym szkodnikiem (cz.1)

Wciornastki są powszechnym szkodnikiem, z którym większość hodowców ma trudności z kontrolowaniem ze względu na ich mały rozmiar i zdolność do ukrywania się w częściach roślin.

Chociaż nie jest to owad związany z podłożami uprawowymi, większość gatunków wciornastków spędza część swojego cyklu życia na podłożu lub glebie. Powstaje zatem pytanie, czy mogą pochodzić z nieużywanych, zapakowanych podłoży uprawowych. Prosta odpowiedź brzmi, że jest to bardzo mało prawdopodobne.

Wiele gatunków

Na świecie jest około 5000 różnych gatunków wciornastków, a te, które mają skrzydła, są najmniejszymi skrzydlatymi owadami. Większość żywi się grzybami żyjącymi w ściółce lub rozkładającym się drewnie, ale niektóre z tych gatunków żywią się żywymi roślinami. Chociaż istnieją pewne różnice między poszczególnymi gatunkami, istnieje 6 etapów ich cyklu życia. Długość cyklu życia zależy w dużym stopniu od temperatury: im wyższa temperatura, tym szybszy cykl życia. Pospolite gatunki wciornastków, które atakują uprawy szklarniowe, są małe, zazwyczaj o długości 1-2 mm i są aktywne w zakresie temperatur 10-32°C, ale ich optymalny zakres wynosi 27-30°C. Wciornastki nie rozwijają się w temperaturach poniżej 10°C.

Dorosłe osobniczki składają jaja w żywej tkance roślinnej. Jaja wylęgają się w ciągu 2-4 dni, rozpoczynając tym samym pierwszy z dwóch stadiów larwalnych. Etap pierwszego stadium trwa 1-2 dni, a następnie po linieniu rozpoczyna się drugi etap, trwający 2-4 dni. Podczas gdy w tych dwóch etapach wciornastki są żarłocznymi zjadaczami, używają żuchwy do wybijania dziury w komórce roślinnej i wkładają mandryn, który wyciąga zawartość komórki. W zależności od gatunku żerują na płatkach kwiatów, pyłku, młodych owocach lub nowych delikatnych liściach w końcowych końcach łodyg. Bardzo trudno je dostrzec, ponieważ są dobrze ukryte i mniejsze niż dorośli.

Kolejne stadium rozwoju

Pod koniec drugiego stadium rozwoju wciornastki przenoszą się do podłoża uprawowego. Wciornastki przechodzą etap wstępny, w którym zaczynają rozwijać podkładki pod skrzydła. Ten etap trwa 1-2 dni. Następnym etapem jest stadium poczwarki, w którym rozwijają się skrzydła, składające się z długich, rzadkich włosów, które wyglądają jak piórko. Etap poczwarki trwa 1-3 dni, aż skrzydła zostaną w pełni rozwinięte, a następnie wyłonią się z rosnącego medium jako dorośli. Podczas etapów przed poczęciem w podłożu wzrostowym wciornastki są nieaktywne i nie odżywiają się, ani nie powodują uszkodzeń roślin.

Pojawiające się osobniki dorosłe wylatują z rosnącego podłoża, aby żywić się kwiatami, młodymi liśćmi, pyłkiem lub rozwijającymi się młodymi owocami. Dorośli żyją przez 30-45 dni, powodując uszkodzenia części roślin, z których żyją, a samice składają jaja w tkankach roślinnych. Cykl życia wciornastków wynosi 21 dni lub mniej, jeśli temperatura jest wysoka. Samice mogą składać do 150-300 jaj, w zależności od gatunku. Gdy pogoda staje się zimna, niektóre wciornastki mogą zapaść w „zimę”, jak jaja w ściółce lub glebie na zewnątrz lub pod ławkami w szklarni. Niektóre wciornastki mogą również migrować z południowych regionów tropikalnych do Stanów Zjednoczonych i Kanady w miesiącach wiosennych.

Izmir dąży do utworzenia strefy produkcyjnej

Napisane przez Tomasz Warsiński w dniu 2019-04-11. Opublikowano w Biznes, Świat. Brak komentarzy do Izmir dąży do utworzenia strefy produkcyjnej

Turecka prowincja Izmir dąży do utworzenia zorganizowanej strefy produkcyjnej dla plantatorów kwiatów i roślin w okręgu Bayindir.

Budowa strefy rozpocznie się w tym roku, a strefa obejmie nowoczesne szklarnie, laboratoria, obiekty nasienne i siewne, ośrodki badawczo-rozwojowe i dostawców usług doradczych. Celem tej strefy jest zwiększenie konkurencyjności plantatorów z ich odpowiednikami z innych krajów.

Obecnie prowincja postawiła sobie za cel zdobycie pozycji na światowych rynkach poprzez eksport, dlatego podejmuje ten krok, aby rozwiązać największy problem tureckiej produkcji ogrodniczej: brak nowoczesnego know-how i urządzeń produkcyjnych.

Zorganizowana strefa produkcyjna zostanie utworzona na 56,5 ha, a prowincja wkrótce zakończy prace wstępne. Region Bayindir jest wielkim zwolennikiem lokalnych plantatorów, zwiększając je dzięki gwarancjom zakupu poszczególnych produktów – jak dotąd zakupiła od lokalnych plantatorów rośliny o wartości 10 milionów USD, do wykorzystania w terenach zielonych i parkach Bayindir. Dzięki tej zorganizowanej strefie hodowcy zwiększą swój asortyment, obniżą koszty i podniosą jakość, dzięki czemu kwiaty i rośliny będą rosły o wiele bardziej dochodowo.

Holenderski hodowca orchidei zmienił oświetlenie w szklarni

Napisane przez Tomasz Warsiński w dniu 2019-04-03. Opublikowano w Biznes, Wiadomości. Brak komentarzy do Holenderski hodowca orchidei zmienił oświetlenie w szklarni

Hodowca orchidei zmienił oświetlenie. Firma Ammerlaan Orchids zastąpiła instalację elektromagnetyczną HPS 750 W oprawami BLV HPS 1000 W.

Firma, która jest właścicielem i prowadzi szklarnie storczyków w holenderskim regionie Westland, znalazła w BLV wiarygodnego partnera, który zmodernizował swoją instalację światła do uprawy, aby skrócić cykle wzrostu, a tym samym zwiększyć roczną produkcję wysokiej jakości storczyków.

– Instalacja opraw BLV 1000 W jest naszą ulubioną instalacją, ponieważ inwestycja ograniczała się do samej oprawy i nowych kabli prefabrykowanych. Podwoiliśmy PPFD do 95 µmol / m² na poziomie zakładu z wysublimowaną jednorodnością, uzyskując o 40% więcej światła na każdy wat, w porównaniu ze starą instalacją – wspomina Peter Ammerlaan.

Unikalne korzyści

Oprócz korzyści ekonomicznych z bardziej wydajnej instalacji, Ammerlaan Orchids postrzega zdrowszy, bardziej stabilny wzrost roślin. Nie jest to jednak jedyny powód, dla którego zwrócili się do BLV. Otwory w reflektorze oprawy tworzą efekt komina, który optymalizuje temperaturę lampy, a tym samym zapewnia dłuższą żywotność lampy, co przekłada się bezpośrednio na zmniejszenie kosztów konserwacji i wymiany. Optymalizacja temperatury lampy jest ważna, ponieważ wyższa temperatura lampy skutkuje wyższym napięciem, a wyższe napięcie szybciej zmniejsza natężenie światła. Pomiary wykonane za pomocą zintegrowanego czujnika temperatury pokazują, że zewnętrzna temperatura lamp jest o 8% niższa w oprawie z otwartym odbłyśnikiem, w porównaniu z tą z zamkniętym reflektorem. Dane te wskazują, że żywotność lamp w otwartych reflektorach wzrasta o ponad 10%.

Plantatorzy w Kanadzie stawiają na oświetlenie LED

Napisane przez Tomasz Warsiński w dniu 2019-04-03. Opublikowano w Pozostałe, Rośliny. Brak komentarzy do Plantatorzy w Kanadzie stawiają na oświetlenie LED

Porównanie działania technologii LED i HPS sprawia, że plantatorzy w Kanadzie coraz bardziej stawiają w szklarniach na oświetlenie LED.

W Kanadzie, podobnie jak w innych wyższych szerokościach geograficznych, nie ma wystarczającej ilości naturalnego światła do produkcji wielu towarów szklarniowych w ciemniejszych miesiącach roku. W tych regionach hodowcy towarów całorocznych muszą zwiększyć swój naturalnie występujący deficyt oświetlenia za pomocą sztucznego oświetlenia, aby spełnić minimalne wymagania oświetleniowe upraw.

Technologia LED

Do niedawna najbardziej opłacalnym dodatkowym rozwiązaniem oświetleniowym dostępnym dla plantatorów szklarniowych były wysokoprężne lampy sodowe (HPS). Jednak technologia diod elektroluminescencyjnych (LED) znacznie się poprawiła w ostatnich latach i oferuje obietnicę zapewnienia większej efektywności energetycznej i ukierunkowanego światła o długiej fali w urządzeniach o długiej żywotności.

Niektóre technologie LED w ogrodnictwie mogą radykalnie zmodyfikować natężenie i moc widmową w czasie rzeczywistym, zwiększając ich potencjał do wykorzystania w zastosowaniach fotosyntetycznych, fotomorficznych i fotoperiodycznych.

Dave Llewellyn, Katherine Schiestel i Youbin Zheng przeprowadzili badania na Uniwersytecie w Guelph, aby określić, jakie postępy w dziedzinie diod LED mogą przynieść korzyści szklarniom w opiece i proliferacji roślin, podczas długotrwałej ekspozycji na oświetlenie dodatkowe i zbadać potencjał technologii LED, zastępując konwencjonalne systemy oświetleniowe HPS. Naukowcy zbadali produkcję odmian ciętej gerbery w ramach dodatkowego oświetlenia HPS lub LED, przy tych samych intensywnościach poziomu czaszy.

Dave Llewellyn, Katherine Schiestel i Youbin Zheng przeprowadzili badania na Uniwersytecie w Guelph, aby określić, jakie postępy w dziedzinie diod LED mogą przynieść korzyści szklarniom w opiece i proliferacji roślin, podczas długotrwałej ekspozycji na oświetlenie dodatkowe i zbadać potencjał technologii LED, zastępując konwencjonalne systemy oświetleniowe HPS. Naukowcy zbadali produkcję odmian ciętej gerbery w ramach dodatkowego oświetlenia HPS lub LED, przy tych samych intensywnościach poziomu czaszy.

Efekty leczenia światłem

Większość efektów leczenia w pomiarach jakości zbiorów i po zbiorze kwiatów nadających się do obrotu wskazywała, że leczenie LED zwykle dawało kwiaty wyższej jakości niż leczenie HPS. Nie jest jednak jasne, czy wielkość zaobserwowanych różnic w obróbce spowoduje znaczący ekonomicznie wzrost wydajności upraw czy zysku.

Autorzy doszli do wniosku, że diody LED były w stanie zastąpić HPS dodatkowym oświetleniem do produkcji gerbery ciętej w ciemniejszych okresach. Czynniki ekonomiczne związane z kosztami energii elektrycznej musiałyby zostać ocenione indywidualnie dla każdego przypadku, aby określić, które dodatkowe rozwiązanie oświetleniowe jest najbardziej odpowiednie dla każdego scenariusza uprawy i produkcji.

Powszechnie uważa się, że dodatkowe oświetlenie HPS zwiększa temperaturę czaszy w stosunku do oświetlenia LED, z powodu z natury wyższych poziomów promieniowania cieplnego, kierowanego z opraw HPS w kierunku czaszy.

Naukowcy odkryli, że oświetlenie LED jest ogólnie bardziej korzystne dla produkcji szklarniowej niż oświetlenie HPS.

W holenderskich firmach odbyły się testy wody

Napisane przez Tomasz Warsiński w dniu 2019-04-01. Opublikowano w Pozostałe, Wiadomości. Brak komentarzy do W holenderskich firmach odbyły się testy wody

W ostatnim czasie w holenderskich firmach odbyły się testy wody, by wyeliminować problemy i podwyższyć jakość usług.

90% holenderskich firm zajmujących się ogrodnictwem szklarniowym w prowincjach Groningen i Drenthe skorzystało z bezpłatnej inicjatywy analizy wody.

Analiza jest częścią projektu Duursaam Glashelder, wspólnego projektu, którego celem jest poprawa jakości wody w regionie.

Pozytywna atmosfera

Jaate Delphy’s Vaate, który przeprowadził dużą część skanów, jest bardzo zadowolony z pozytywnej atmosfery, w jakiej się wszystko odbyło. Władze rady ds. gospodarki wodnej i ochrony środowiska – współpracują i szukają praktycznych rozwiązań. Firmy mają wystarczająco dużo czasu na rozwiązanie problemu „wąskich gardeł”, a plantatorzy bardzo chętnie spełniają wymagania – zauważa.

Podczas analizy wszystkie istotne problemy związane z wodą w firmie są mapowane i porównywane z wymogami prawnymi, takimi jak oczyszczanie wody wymagane od zeszłego roku. Sprawdzane są również najlepsze praktyki w firmie. Odkrycia kończą się raportem, który następnie służy jako podstawa do rozmowy z radą wodną i służbą ochrony środowiska. Podczas tej rozmowy omawiane są wszelkie niedociągnięcia lub wąskie gardła i ustalane jest rozwiązanie.

– Entuzjazm był zaskakująco duży. Prawie wszyscy uczestniczyli, a wyjątki miały dobre powody – np. rozwiązanie firmy w najbliższym czasie lub przekonanie, że wszystko jest w porządku – mówi Bij de Vaate.

Strumienie skondensowanej wody

Powtarzającym się problemem było to, że w wielu firmach można poprawić przepływy skondensowanej wody. Na przykład trafili do basenu, który następnie zalał. Często jest to łatwe do rozwiązania – mówi konsultant. Dotyczy to również wycieków podczas zbierania drenażu. W wielu przypadkach konieczne było dostosowanie rurociągów i kilka firm zaczęło stosować nowe środki dezynfekujące, z opcją oczyszczania wody odprowadzającej. – Klimat gospodarczy był dla niektórych korzystny, co z pewnością pomogło mu sprawnie działać – mówi.

Zeszłej jesieni wystąpiły pewne problemy w zakresie odkażania, w tym częste zakłócenia, które nie zwiększyły zaufania do jakości odkażania. Od tego czasu sytuacja się poprawiła.

Jakość wody jest na pierwszym miejscu

Duursaam Glashelder obejmuje więcej niż tylko porady biznesowe. Program współpracy między rządami, a Glastuinbouw Nederland dotyczy również ograniczonej przepustowości ścieków w Klazienaveen, jakości wody do nawadniania, monitorowania wody i wymiany wiedzy.

Jak zapobiegać tytoniowemu wirusowi?

Napisane przez Tomasz Warsiński w dniu 2019-03-26. Opublikowano w Edukacja, Rośliny. Brak komentarzy do Jak zapobiegać tytoniowemu wirusowi?

Wirus mozaiki tytoniu to bardzo często problem w szklarniach, jeśli ich pracownicy są palaczami. Jak zapobiegać tytoniowemu wirusowi?

Ogniska wirusa mozaiki tytoniu (TMV) są często obwiniane za wysyłkę zainfekowanych zatyczek lub sadzonek do szklarni terenowych. Chociaż w niektórych przypadkach może to być dokładne, istnieje znacznie więcej przypadków zlokalizowanych epidemii TMV, które mogą być powiązane z pracownikami i praktykami rozwojowymi.

Spora część pracowników szklarni bywa palaczami tytoniu i mimo regularnego mycia, często wyroby tytoniowe są obecne np. na ubraniach.

Wirus mozaiki tytoniu jest bardzo stabilnym wirusem, który może istnieć w stanie zakaźnym przez 40 lat lub dłużej. Jeśli cząsteczki wirusa TMV istnieją na odzieży pracownika, może dojść do przeniesienia wirusa na uprawę.

Zakażeniom TMV można zapobiec m.in. poprzez:

Odkażanie wszystkich narzędzi 10% roztworem wybielacza chlorowego. Upewnij się, że stosowany wybielacz chlorowy jest oznaczony do tej praktyki.
Odrzucanie mediów skażonych TMV z dala od obszaru uprawy i wiatrów z obszaru szklarni lub obszaru uprawy. TMV może przylegać do pyłu i zanieczyszczeń organicznych. Może być transportowany przez wiatr do obszarów uprawy i może zainfekować zranione rośliny.
Wymaganie mycia rąk przed rozpoczęciem pracy rano i po wszystkich przerwach, aby zapobiec mechanicznemu przenoszeniu wirusa przez pracowników.
Zakaz używania tytoniu w i wokół rosnących roślin / upraw.
Zapewnienie pracownikom rękawic nitrylowych i wymaganie ich użycia podczas przenoszenia roślin.
Używanie mleka do dezaktywacji TMV. Upewnij się, czy Twoi pracownicy nie zanurzają rąk w mleku przed przejęciem roślin. Spraye do mleka mogą być również używane do dezynfekcji ławek i podłóg.
Ostrożnie usuwając suche lub martwe liście ze szklarni. Jeśli te pozostałości mogą zostać wydmuchane w szklarni, mogą zainfekować zranione rośliny. Unieś martwe rośliny lub liście ostrożnie, umieszczając je natychmiast w plastikowym worku na śmieci. Nie przewozić martwych lub suchych roślin przez szklarnię, bo to grozi rozprzestrzenieniem się wirusa TMV.

Czy można poprawić produkcję roślin wodnych?

Napisane przez Tomasz Warsiński w dniu 2019-03-21. Opublikowano w Edukacja, Świat. Brak komentarzy do Czy można poprawić produkcję roślin wodnych?

Czy można poprawić produkcję roślin wodnych? Na jednym z uniwersytetów w USA przeprowadzono serię badań, by uzyskać odpowiedź na to pytanie.

Naukowcy Lyn Gettys i Kimberly Moore przeprowadzili badania i serię eksperymentów na Uniwersytecie Florydy w celu ustalenia, czy rośliny wodne przybrzeżne mogą być skutecznie uprawiane przy użyciu różnych substratów i metod nawadniania, podobnych do technik stosowanych w tradycyjnych szklarniach do produkcji roślinnej na dużą skalę.

Rekultywacja terenów podmokłych ma zasadnicze znaczenie dla poprawy usług ekosystemowych, ale wiele szkółek roślin wodnych nie ma urządzeń podobnych do tych, które zazwyczaj stosuje się do produkcji roślin na dużą skalę. W badaniu podjęto próbę określenia, jakie metody skutecznie przyniosłyby korzyści w produkcji roślin wodnych na dużą skalę, jako możliwego źródła poprawy ekosystemów.

Projekty odbudowujące wodne regiony

Projekty skupiające się na odbudowie, łagodzeniu i ulepszaniu regionów wodnych i terenów podmokłych zapewniają cenne usługi ekosystemowe i siedliska dla rodzimej flory i fauny. Projekty te wymagają mieszanki typów roślin i rozmiarów, aby stworzyć zróżnicowaną architekturę potrzebną do zapewnienia dobrego siedliska dla rodzimych zwierząt.

Istnieje duże zapotrzebowanie na rośliny rodzimej strefy przybrzeżnej (linia brzegowa lub płytka woda) niezbędne do realizacji tych projektów, ale wiele szkółek podmokłych nie jest w stanie wyprodukować wystarczającej ilości materiału roślinnego „o odpowiedniej wielkości” z powodu nieodpowiednich obiektów i infrastruktury.

Problem ten może być postrzegany jako szansa i może być rozwiązany poprzez określenie sposobu uprawy tych gatunków przy użyciu technik szklarniowych, które są stosowane do hodowli roślin krajobrazowych. Gettys i Moore przeprowadzili eksperymenty skupiające się na czterech gatunkach strefy przybrzeżnej: strzałkowatej, niebieskookiej trawie, złotym maczugu i cytrynowym bacopie. Wszystkie cztery gatunki są bylinami pochodzącymi ze Stanów Zjednoczonych i są łatwo rozmnażane przez podział.

Roślinne eksperymenty

Eksperymenty te zostały opracowane w celu zapewnienia wytycznych dla plantatorów, którzy są zainteresowani pozyskaniem części rosnącego rynku niszowego dla zakładów w strefie przybrzeżnej bez kosztownych modernizacji infrastruktury.

Rośliny uprawiano w doniczkach z otworami drenażowymi wypełnionymi podłożem doniczkowym, wierzchnią warstwą gleby, piaskiem gruboziarnistym lub mieszanką 50/50 wierzchniej warstwy gleby i piasku budowniczego. Podłoża te zostały zmienione nawozem o kontrolowanym uwalnianiu i były podlewane za pomocą nawadniania górnego lub podsiewu. Rośliny hodowano przez 16 tygodni, a następnie oceniano ich jakość i wysokość przed niszczycielskimi zbiorami.

Niebieskooka trawa i strzała ałunowa działały najlepiej, gdy były podsiewane i hodowane na podłożu doniczkowym lub piasku. Najlepiej rosła złota bacopa klubowa i cytrynowa, gdy rośliny hodowano w podłożu doniczkowym i utrzymywano w warunkach subirrigacji.

Stwierdzenie, że gatunki te najlepiej radzą sobie w warunkach podsiewu, nie było nieoczekiwane, ponieważ wczesne badania nad kulturą litoralu i obowiązkowych gatunków podmokłych wykazały, że najlepszy wzrost osiągnięto w zalanym piasku. Ponieważ podłoża piaszczyste mają zwykle niższą zdolność zatrzymywania wody, najlepiej stosować je w produkcji roślin wodnych w zalanych warunkach.

Dobre wyniki testów

Eksperymenty ujawniają, że dobrą jakość i wzrost tych roślin strefy przybrzeżnej można osiągnąć przy użyciu standardowych dostępnych na rynku pojemników, substratów, nawozów o kontrolowanym uwalnianiu i niedrogich tacek powodziowych, które można łatwo skonstruować w celu zapewnienia podsadzania.

Chociaż nie istniała metoda „jeden rozmiar dla wszystkich” dla optymalnej kultury wszystkich gatunków podmokłych, produkcja szklarniowa tych bylin powinna być dość prosta bez znaczących modyfikacji lub zmian w istniejącej infrastrukturze.

Naukowcy ustalili, że rozsądnie byłoby, gdyby hodowcy ocenili metody produkcji na próbie gatunkowej, zanim przygotują się do wielkoskalowej produkcji roślinności podmokłej.

Środek owadobójczy wkracza do akcji w USA

Napisane przez Tomasz Warsiński w dniu 2019-03-21. Opublikowano w Pozostałe, Wiadomości. Brak komentarzy do Środek owadobójczy wkracza do akcji w USA

Środek owadobójczy wkracza do akcji w USA. Safari 20 SG otrzymał etykietę 24 (c) do kontroli plamistej muchy w Nowym Jorku.

Jest to zgodne z zatwierdzeniem etykiety do kontroli plamistej muchy w 15 stanach: Connecticut, Delaware, Kentucky, Maine, Maryland, Massachusetts, New Hampshire, New Jersey, North Carolina, Pensylwania, Rhode Island, Tennessee, Vermont, Virginia i Virginia Zachodnia.

Środek owadobójczy Safari 20 SG otrzymał etykietę 24 (c) do kontroli plamistej muchy w Nowym Jorku. Jest to zgodne z zatwierdzeniem etykiety do kontroli plamistej muchy w 15 stanach: Connecticut, Delaware, Kentucky, Maine, Maryland, Massachusetts, New Hampshire, New Jersey, North Carolina, Pensylwania, Rhode Island, Tennessee, Vermont, Virginia i Wirginia Zachodnia.

Inwazyjna pluskwa

„Łaciata latarnia” (Spotted lanternfly) jest inwazyjnym skoczkiem roślin szybko atakującym z rodziny pluskiew, a teraz rozprzestrzeniającym się w północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych. Szkodnik oddziałuje na ponad 70 roślin żywicielskich jeśli zaatakuje, spowoduje znaczne szkody i straty w działalności szkółkarskiej.

Safari jest zatwierdzone do stosowania w kontenerowych i uprawianych na miejscu (w ziemi) roślinach ozdobnych w szkółkach, na zewnątrz, na plantacjach drzew i w szkółkach ponownego zalesiania. Obejmuje lasy krajowe, prywatne i państwowe oraz obszary zalesione. Etykieta zapewnia alternatywne zastosowania, w tym opryskiwanie liści, zanurzanie w podłożu, zanurzanie w glebie lub spryskiwanie pnia podstawowego.

Safari to supersystemowy środek owadobójczy o szybkim wchłanianiu i niszczeniu roślinnych szkodników ozdobnych. Kontroluje szerokie spektrum inwazyjnych szkodników, w tym mączlików z biotypu Q i B, szmaragdowych świdrów popiołu, wełnowców, skoczków liściastych, liściastych i miękkich łusek opancerzonych.

– Łaciata latarnia może być jednym z najbardziej niszczycielskich najeźdźców, z którymi walczyły Stany Zjednoczone – powiedział Jason Fausey, dyrektor ds. usług technicznych w Nufarm’s Turf & Ornamental. Dwuczęściowa etykieta Safari jest sprawdzonym liderem, jeśli chodzi o zwrot kosztów kosztownej inwazji owadów i ważny sposób działania dla hodowców ozdobnych i szkółek.