Wysokie pH przeszkadza roślinom w przyjmowaniu żelaza

Wysokie pH przeszkadza roślinom w przyjmowaniu żelaza. W tej grupie znajdują się popularne gatunki, takie jak petunia, calibrachoa, gerbera, wyżlin, bratek, nemezja, bacopa, werbena, barwinek i dalia.

Optymalna wartość pH podłoża dla tych upraw wynosi od 5,8 do 6,2. Przy wartościach pH podłoża powyżej tego zakresu żelazo i inne pierwiastki mikroelementowe, takie jak mangan (Mn), stają się niedostępne dla tych wrażliwych gatunków. W takich warunkach zaburzenia odżywiania mogą się szybko rozwijać.

Najczęstszym objawem jest żółknięcie (chloroza), które występuje, gdy wartość pH substratu przekracza 6,2, co ogranicza wchłanianie żelaza (Fe) i prowadzi do objawów niedoboru. Najczęstszym specyficznym objawem związanym z niedoborem żelaza jest chloroza górnego liścia (żółknięcie między żyłami liści). Gdy niedobór żelaza jest ciężki, chloroza międzykręgowa nasila się i liście stają się białe lub wybielone.

Monitorowanie pH substratu może pomóc określić, czy objawy są spowodowane niewystarczającym wychwytem żelaza; dlatego przeprowadzanie regularnych badań pH mediów jest niezbędne, zwłaszcza dla wrażliwych gatunków. Objawy niedoboru żelaza można zazwyczaj skorygować za pomocą chelatu żelaza. Jeśli pH substratu dopiero zaczyna rosnąć, rozważ przejście na nawóz kwaśny. Nawozy na bazie azotu amoniakalnego (NH 3) są naturalnie kwaśne, a pobieranie azotu roślinnego może pomóc obniżyć pH substratu przez tydzień lub dwa.

Ogólnie rzecz biorąc, cotygodniowe sprawdzanie roślin, w tym zdrowie korzeni, jest kluczem do radzenia sobie z problemami związanymi ze składnikami szklarniowymi. Monitorowanie korzeni jest ważne, ponieważ rośliny mogą mieć także upośledzony system korzeniowy z powodu Pythium, infestacji komarów grzybowych lub podmokłych i słabo osuszonych mediów. Objawy niedoboru składników odżywczych można zaobserwować w roślinach o uszkodzonych systemach korzeniowych, nawet gdy pH podłoża hodowlanego jest w optymalnym zakresie.